گفته بودم که دل من به تمنای تو پر زد؟

یکی هم باشه بهم بگه حذر از عشق ندانم،سفر از پیش تو هرگز نتوانم

چندتا شاعری که تو اولویت هستن واسه من حافظ و مولانا و فریدون مشیری و سهراب سپهری،هرکدوم دنیای خودشو داره،جایگاه خودش،سبک خودش،الان افتادم رو مود فریدون،شبهای مهتابی و تنهایی

مرد و زنی که همزبون باشن نعمت بزرگیه کنار هم بودنشون،دیدی خیلی وقتها هر دو نفر دارن یه حرف میزنن ولی حرف همو نمیفهمن تو که نفر سومی میفهمی این قضیه رو،این ماجرا رو وقتی بچه بودم فهمیدم،بین بحث های مامان و بابا،میدیدم هر دو یه چیزی.میگنا ولی حرف همو نمیفهمیدن،خودمم بزرگ شدم آ رزوم آ دمی بود که حرف همو بفهمیم،الان که دارم فک میکنم شاید به خاطر فاصله دلههاس،وقتی یک دل باشی،دلها نزدیک باشه،حرفها هم فهمیده میشه،مشکل از دلهاس،خودم که نداشتم هنوز همچین آ دمیو،بگذریم

برم.یه شعر حفظ کنم بیام بنویسم

بچه های خوشگلم...